Oh man

I thought "Oh man" with this one, but it's a funny Oh man.

Popular request

Another song of truth and beauty

Hierop kunnen we enkel reageren met een mooie ode aan de mannelijkheid.

wel de lusten, niet de lasten

Ik kreeg een mailtje met een behoorlijk grappig artikel in. Alles goed om de foto weg te krijgen dus lees en lach:

mannenharem
Volgens 'Discovery Channel' mogen dolfijnenvrouwtjes twintig mannetjes hebben. Wauw. Twintig! Goed geregeld van de natuur, dat is nog eens wat je noemt emancipatie! Maar hoe zit dat in de grote mensenwereld?
Vrouwen durven steeds meer uit te komen voor hun behoeften. Het blijkt dat bijna de helft vaker seks zou willen, dat maar liefst 1 op de 4 vrouwen wel eens is vreemdgegaan (maar de meeste vrouwen dat van hun partner niet pikken) en dat de 'good old' vibrator met stip op 1 staat qua genotverhogende middelen. Vrijwel alle vrouwen (85%) vinden een goed seksleven binnen een vaste relatie (heel erg) belangrijk. 43% van alle vrouwen tussen de 20 en 35 jaar geeft aan dat zij wel vaker seks zouden willen. Ook binnen een vaste relatie wil 35% vaker seks. Niks hoofdpijn dus. (Bron: De Telegraaf).
Maar in onze cultuur is een dolfijnenleven nog altijd 'not done'. Dan word je bestempeld als een snol. En heel cliché, maar wel waar: de man heeft in dat geval een hoop lol. Maar het zou best eens handig kunnen zijn, zo'n tros mannen. Ga maar na. "Oh, moet je alweer overwerken vanavond? Joh, geeft toch niets liefie, scheelt weer een bord." "Heb je hoofdpijn, Piet? Geen probleem schat, Klaas heeft altijd wel zin." "Oh, wil je scheiden, Henk? Ach, da's toch geen punt, één meer of minder maakt ook niet zoveel uit." "Jan, chagrijnig jij maar lekker verder, Hugo is er ook nog." Dinsdag een vaderfiguur, morgen een jonge God. Vrijdag een arts als man, zondag een barkeeper. Pim is er voor een luisterend oor en een schouder, Tim voor zijn uitmuntende kookkunsten. Kijk, dat is nog eens andere koek dan het vervangen van oude meubels.
Maar het betekent ook twintig keer zoveel testosteron in huis. Gadver. En dus ook twintig keer zoveel overhemden strijken. Gadverdegadver. Niet dat ik het type dienstmeid ben, want een slimme vent, ik corrigeer, een volwassen vent, strijkt zijn eigen overhemd. En om het nog maar even betreurenswaardiger te maken, daar gaat je redelijk bescheiden gemiddelde van twee keer per week. Dat wordt minstens veertig keer aan de bak, omgerekend meer dan vijf keer per dag! Zucht. En dat tussen het twintig keer zoveel sokken wassen en hongerige magen vullen door. Hoe vermoeiend. En wat als alle twintig manliefjes aankondigen zich te willen voortplanten? Ai, ai, ai. Dan heb je geen tijd meer voor een carrière, laat staan een eigen leven, want je bent de rest van je leven fulltime zwanger. Dan heb je geheid te weinig tiet om al die baby's te sussen, te weinig slaap en teveel zwangerschapsstriae. En is je lieftallige kroost eenmaal aan het puberen, dan dient zich een nog veel groter probleem aan. Als klap op de vuurpijl ben je al rijp genoeg voor de overgang. Weg mannetjes. Trouwens, wie is dan eigenlijk de vader van wie?
Nee, Moeder Natuur heeft het niet eens zo heel slecht voor ons geregeld. Eén is meer dan genoeg. En als het aan mijn moeder ligt, is zelfs één man in huis al teveel. Wel, zij heeft wellicht iets meer aan de 'good old' vibrator. Wel de lusten, niet de lasten.

Cities at night

Cities at night
Een filmpje met in de hoofdrol Antwerpen natuurlijk (op 02.29 min.) De kerel zijn stem is ook betoverend...

Nuff said

De roze Nazi

BZÖ-leider bekent relatie met Haider en krijgt ontslag

BZÖ-leider Stefan Petzner (27) en zijn voorganger Jörg Haider (58) hadden een relatie.
De Oostenrijkse extreemrechtse partij BZÖ heeft zijn kersverse leider Stefan Petzner ontslagen nadat die toegaf dat hij een relatie met Jörg Haider had. Petzner, die kort na Haiders dood tot diens opvolger werd benoemd, deed deze bekentenis tijdens een radio-interview. De twee BZÖ-topmannen zouden op de avond van Haiders dood ruzie gehad hebben op een feestje, waarna Haider zich ging bedrinken in een gay-bar in Klagenfurt. Tegen veel te hoge snelheid reed hij vervolgens zijn wagen te pletter.

De BZÖ was op de hoogte van de jarenlange relatie tussen beide mannen, maar probeerde het controversiële radio-interview nog tegen te houden. Tevergeefs. Eerst wilde de partij de schade nog beperken door Petzner op non-actief te zetten, maar al snel volgde de beslissing om de opvolger van Haider wegens zijn controversiële bekentenis te ontslaan als partijleider. Stefan Petzner wordt opgevolgd door de 43-jarige Josef Buchner. (kh/tw)
23/10/08 11u52

Team William

Hoe de winnaars van de Rock Rally - de ukkies van "Steak Number Eight" - klinken, weet ik eigenlijk niet, maar de nummer drie van die competitie klinkt in ieder geval zeer fris.

Check hun myspace als gekke indiepop (Pavement, Nemo, They Might Be Giants, Grandaddy, ...) je dag wel eens zou kunnen opfleuren.

"This table is our astronaut! Will you buy my apple?"


Go, Team William, go!

Here come the couch surfers

woensdag 15 oktober 2008 | Bron: belga
Lonely Planet zet Antwerpen in top tien wereldsteden

ANTWERPEN - De internationale reisgids Lonely Planet heeft Antwerpen opgenomen in zijn prestigieuze lijst van de tien interessantste wereldsteden. Lonely Planet brengt jaarlijks een gids uit met een top 10 van locaties die het komende jaar een bezoekje waard zijn.

'De stad die rijk is aan geschiedenis, is de meest onderschatte toeristische bestemming in België', schrijft Lonely Planet. 'Weinige plaatsen brengen zo’n bekoorlijke mix van moderne en klassieke elementen. Eclectische artnouveauwoningen staan vlak naast neorenaissancevilla’s, en middeleeuwse kastelen bieden een magisch decor vanaf de talloze cafés en terrasjes.'

Naast Antwerpen staan ook Beiroet, Chicago, Glasgow, Lissabon, Mexico City, Sao Paolo, Shanghai, Warschau en Zürich in de top 10. Voorts staan er in het lijvige boek nog twintig andere regio’s en steden die de moeite waard zijn, en 850 andere bijzondere reiservaringen.

De Lonely Planet is een Engelstalige reisgids die vooral onder rugzaktoeristen grote bekendheid geniet.

hrt

Debate

Saturday Night Live doet een debat tussen Palin en Biden dunnetjes over...

inimini-jurkje

ik wil graag een rood kleedje hebben en ik vind een decolte niet erg maar dit vind ik net iets te ver gaan

purple and brown

Zoals beloofd met de bbq. Zie hier purple and brown. Aangezien ik nog niet echt door heb hoe je de filmpjes hier op zet, zal je door moeten klikken. Deze vind ik een leuke maar kijk gerust ook naar de andere.

contaminating the public sphere

Waar couchsurfing allemaal niet goed voor is. Culturele uitwisseling heeft zo haar waarde. Zeker als het over "foute" cultuur gaat. Spandex, tight jeans, poodel hair and perms, high voices and drama.

Vooral styx trekt op niks, echt teenkrullend slecht. De rest vond ik beangstigend genoeg nog wel redelijk aanstekelijk.

Bent u klaar voor "Cock rock / Hair metal 101"

Journey - Don't stop believing



Styx - Come sail away



Van Halen - Jump



Motley crue - Looks that kill



En als afsluiter een leuk poppunk hitje uit 2001 met een pastiche op dit fenomeen als clip.

The sound of music

John Coltrane improviseert op het nummer "My Favorite Things". The sound of Coltrane is werkelijk the sound of music.

Things the grandchildren should know

Rare commercial, van een rare snuiter, voor een ongetwijfeld raar boek. Zou het zo ontroerend zijn als zijn muziek? Nu ben ik wel nieuwsgierig.

P.S.: Het slachtoffer van die tijger is er volgens mij aan voor de moeite.

ouch!

Beirut op straat

In de trend van "Jumpers for goal posts!", afvalcontainers i.p.v. pauken.

Nantes

Arcade Fire in de lift

Modern Statistics

Statistics are with you. And de vorige is ook grappig.

Smell me and com

WTF!?! OMG!?! enzovoort enzoverder ...

http://www.smellmeand.com/index_2.html (NSFW, maar nu ook weer geen obscure pornosite, 'spijtig' hoor ik nu enkelen denken)

Waar halen ze het? (letterlijk en figuurlijk)

Wake up call for Crembo, onze minister van Oorlog

"Making Peace Matter: Toward a Concept of Inclusive Security",

Donald Steinberg
7 July 2008
G8 Hokkaido Toyako Summit 2008

The sweep of natural and man-made disasters and crises demanding the world’s attention makes a mockery of attempts by policy-makers to separate the essential from the urgent, to engage in long-term strategic planning, or even to maintain a well-ordered in-box. Cyclones in Myanmar, earthquakes in China, and floods in Bangladesh too often settle for their fifteen minutes of fame in competition with political and economic crises in Afghanistan, Colombia, East Timor, Kenya, Somalia, Zimbabwe and dozens of other situations that should benefit from long-term and sustained international commitment. Enormous issues such climate change, energy security, poverty, rising food prices, women’s empowerment, and HIV/AIDS must also make their cases for policy-makers’ time and governments’ resources.

In this context, the traditional dividing line between issues of hard national security and promotion of international and national interests becomes blurred. Crises no longer remain in their separate and distinct boxes, any more than they respect national borders. Failure to consolidate peace can result in instability and chaos that serve as breeding grounds for terrorism; trafficking in drugs, arms, and persons; pandemic diseases; massive refugee flows; and other threats to peace and international order.

This reality places a premium on addressing the root causes of conflict at the local level, and engaging in conflict prevention and avoidance. In assessing where to put our ounce of prevention, it is important to remember that the single best predictor of where future conflict will occur is where conflict has already occurred. Too often, fragile and incomplete peace is the prelude to a return to armed conflict.
Once the killing stops and the guns go silent; once the transitional government has been installed and the combatants turn in their weapons; once the UN peacekeepers leave and the donors conferences conclude; what comes next? This question is being asked around the world, from Sierra Leone and Burundi, from Liberia to Haiti, from Nepal to East Timor, from Angola to Afghanistan. In studying successful and failed processes of post-conflict reconstruction, it is evident that the challenges facing these countries are many, but are often remarkably similar from state to state. Six key challenges must be addressed simultaneously; namely, restoring security, building a political framework, kick-starting the economy, ensuring justice and accountability, promoting civil society, and getting the regional context right.
On the security front, international peacekeepers can provide a buffer, but credible local security forces must quickly take over to provide a sense of stability and normalcy to everyday life. International support for security sector reform is usually essential to ensure that forces are well-trained, disciplined, and adequately paid so that they do not exploit the populations they are supposed to protect. Women must be amply represented in these forces, in part to ensure that law enforcement is “community-friendly” and that women who have been abused are comfortable coming forward with complaints. There must be effective programs to disarm, demobilize, and reintegrate ex-combatants, including militias. Child soldiers must put down their AK-47s and pick up schoolbooks.

The second challenge is to restore a political framework. The quick-fix of creating a government of national unity including all the competing forces is rarely a viable long-term solution. The premature holding of elections can create a winner-take-all power dispensation that is itself a prelude to new conflict from disempowered minorities. The challenge is to restore confidence in government at the national and local levels; transform armed movements into political parties; and build effective legislatures and judiciaries to counter-balance the power of the executive. A culture of accountability and transparency must emerge in government, along with an effective system to protect human rights. Decentralization and local empowerment must be balanced against the usual need for a strong central authority in fragile states.

Third, economic renewal is often defined in strictly physical terms as the rebuilding of roads, clinics, schools, power grids, and houses. In truth, long-term development means reviving agriculture, creating conditions needed to attract local and foreign investment, ensuring greater equality in income distribution, and creating jobs. A quick route to conflict is through youth unemployment – it is little surprise that in addition to their brutal forced conscription of child soldiers, renegade leaders like Foday Sankoh, Joseph Kony, and Jonas Savimbi have lured disaffected young people with a siren song that offers quick empowerment and meaning to their lives.

The fourth challenge is coming to grips with past abuses and atrocities. Clearly, nations and individuals who have suffered from grievous treatment must balance immediate accountability and long-term national reconciliation. But too often, transitional justice means amnesty, whereby men with guns forgive other men with guns for crimes committed against women and children. There is no one-size-fits-all approach to transitional justice: whether it is action by the International Criminal Court, a Truth and Reconciliation Commission like in South Africa, the gacaca community court system in Rwanda, a human rights commission in Afghanistan under the Bonn agreement, or ad hoc international tribunals in cases where local courts are inadequate, ensuring accountability is essential to rebuilding the concept of rule of law and eliminating a culture of impunity.

A fifth challenge, often ignored, is re-creation of civil society. Groups of academics, lawyers, teachers, unions, and women are the glue that holds society together and can serve as safety valves to permit the peaceful redress of grievances. Disadvantaged minorities, including internally displaced persons, must be drawn into the mix. Women in particular are not only the primary victims of conflict, but they are key to the consolidation of peace. Bringing women to the peace table improves the agreements reached, and involving women in post-conflict governance reduces the likelihood of returning to war. The single best investment to revitalize agriculture, restore health systems, and improve other social indicators after conflicts is girls’ education. It has been said: “Educate a boy and you educate an individual; educate a girl and you educate a community.”

The final challenge is getting the regional context right. Countries in bad neighborhoods risk spill-over from armed combatants, refugees and arms flows. Those in good neighborhoods receive a powerful dampening effect on potential violence. Comprehensive peacebuilding must go beyond national borders to draw all neighboring countries into a regional recognition that peace is usually in the interest of all the parties. It also recognizes the differing and often synergistic roles to be played by neighboring countries, each with its special relationships and contacts with key actors.

New tools are at hand for addressing these challenges. Integrated peace operations that flow naturally from peacekeeping to a comprehensive addressing of security, economic and political concerns are now the order of the day. The UN Peacebuilding Commission, established in late 2006, is coordinating the actions of relevant UN agencies, bilateral donors, international financial institutions, governments, and civil actors. It is helping coordinate their actions, establish integrated planning mechanisms, inject emergency resources to kick-start governments and economies, and press donors to maintain the flow of funds when the spotlight shifts elsewhere. Similarly, several countries are creating in-house government coordinating bodies to draw together the various economic, social, humanitarian, and military efforts to support reconstructing states.

Another new tool is the concept of the “responsibility to protect,” unanimously adopted by the World Summit in September 2005 and endorsed by the UN General Assembly and Security Council. This concept acknowledges that a state’s assertion of sovereignty brings with it a responsibility to protect one’s population from genocide, crimes against humanity, war crimes, and ethnic cleansing. If a state is unwilling or unable to do this, the international community bears the responsibility to act, in the first instance through assistance to the state; thereafter through pressure, naming and shaming, sanctions, and other measures; and in the final instance, under strict criteria, through coercive intervention. This emerging norm is yet to be brought into true operation, but it changes the terms of the debate by “internationalizing” the fight against mass atrocities.

Returning to the question of prioritization, too often the challenges of peacebuilding suffer from second-class citizenship. Governments and international organizations faced with more immediate and concrete issues like combating terrorism and stopping the proliferation of weapons of mass destruction often ignore the organic link between these efforts and the instability and insecurity that emerge from fragile states. Too often, reconstruction is seen as the “soft side” of foreign policy.

In fact, there is nothing soft about holding warlords accountable for their war-time crimes. There is nothing soft about ensuring that refugees and internally displaced person are safe from violence and sexual abuse. There is nothing soft about insisting that women have a seat at the table in peace negotiations and post-conflict governments; that roads, villages, and farmlands are free of landmines; that governments are empowered to deliver health and education services to their people; or that neighboring countries and world powers alike cease their meddling and play a positive role in building regional peace and security.

These are among the hardest challenges we face as an international community. In the name of a more inclusive definition of national security, they deserve our equal time and attention.

Donald Steinberg is Deputy President of International Crisis Group.

Ricky Gervais does it again

De koning van satire en plaatsvervangende schaamte draagt op z'n eigen ironische manier bij aan het goede doel.

sneaky bastard

Bijzonder weinig eer voor dit doelpunt, maar wel lachen.

the second page

Er is me ooit, door de gitarist, gevraagd om met hen viool te spelen. Toen heb ik wijselijk gepast. Nu zoeken ze hun succes op een andere manier. Het is nog steeds niet mijn ding. Wat niet wil zeggen dat ik ze niet kan steunen.
Ik zou zeggen kijk, hoor en stem.

Bloggerdeblog

Blog²

Obama

Vooral kwestie van grandma zo diep mogelijk te begraven. Ook een kleine vinger aan de pols van de kiesstrijd en bijhorende propaganda, en omwille van een supermooie Jessica Alba

Crazy Japanese

Dit lijkt op een aziatische arthouse film.

Nomen est omen

Volgens mij zijn het overwegend Hollanders.

ABC3D

Het ABC in 3D, mooie vormgeving noemen ze dat.

The importance of being a polyglot

Was inderdaad een leuk reclamefilmpje in de tijd.

A classic

Een klassieker die iedereen zou moeten kennen/kunnen...

grandma got a tattoo

safarizone

Aangezien ik 1van de dj's ken eventjes reclame. Ikzelf ga proberen te komen. Hangt voor mij van vervoer, overnachting,... af.
Het zal in ieder geval een tof feestje worden (ook als ik er niet ben). Dus allen daar heen.

Spiders on drugs

Dubbaya

Spijtig genoeg is/was George Walker Bush een president die zich leende tot geweldig treffende cartoons.

Op deze site vinden jullie een mooie selectie. Hieronder mijn favoriet:

Sarko with thze big boobies and José digging it

Volksstam Vlaanderen

Voor wie nog zou twijfelen aan de ronduit achterlijke ideologie en uitgesproken kwade wil van ons aller Vlaams Belang: een artikeltje dat er niet om liegt.

Voor de participanten aan deze blog zal dit niet als een verassing komen, maar het is toch nuttig even de aandacht op deze bekentenissen te vestigen.

Als het VB nog eens ter sprake komt en men wil zich er vergoeilijkend van af maken, denk dan even terug aan dit vergif. Het is niet iets dat we hen in de mond leggen of waar we hen van verdenken. Ze komen er zelf voor uit.

Me dunkt dat het onze plicht is dat dan ook te benadrukken en niet te laten passeren.

de nationale geschiedenistest

Een korte quiz kan wel eens leuk zijn zeker als er een reis naar Egypte mee te winnen valt. kHeb zelf belachelijk laag gescoord (8/20) maar das volledig de schuld van de tijdslimiet.
Probeer zelf maar eens. En als je wint neem mij dan mee he.
Succes

Ter opvolging

De lijst van 99 kinderboeken is geslonken tot een lijst van 10. Mijn favorieten staan er niet meer bij. Zelfs geen enkel boek dat ik gelezen heb, buiten Kruistocht in spijkerbroek. Zelf zal ik mij dus verder onthouden van een stem. Al moet ik misschien dan toch maar op Kruistocht in Spijkerbroek stemmen om de tovenaarsleerling met het brilletje te dwarsbomen.

New Season

Embeded wilt ni lukken, maar dit is echt goe: futurama-trailer.

shit happens...

...Maar het wordt niet altijd gefilmd! Hier de authentieke beeden! Wel paswoord protected. Het wachtwoord is het Nederlands voor "chapins".
http://www.vimeo.com/675829

be.live tour

Sioen
Montevideo vs. Compuphonic
Puggy
The Vismets
DJ Snooba
Hof ter Lo - Noordersingel 30 - 2140 Borgerhout
Zaterdag 1 maart 2008 om 20.30 uur (deuren: 20 uur)
VVK: 14 EUR Kassa: 18 EUR
Organisatie: Addsalt music Info: info@belivetour.com - be.live tourTickets: (Fnac.be - 0900 00600)www.ticketnet.be

2007 betekent het begin van de Be.Live Tour, een 100% Belgisch zwervend pop-rock festival. Het initiatief, dat uniek is in zijn soort, wordt alvast heel positief onthaald. De organisatoren kunnen tevreden terugblikken op de voorbije twee edities, maar kijken vooral vooruit, want het is hun ambitie een nog veel grotere uitstraling te krijgen.
Het is nu 2008 en de volgende editie staat reeds voor de deur. Dankzij de intussen opgebouwde reputatie doen grote namen in de muziekindustrie gretig mee: Sioen, Montevideo vs. Compuphonic, Puggy en The Vismets. Dankzij de positieve weerklank, openen ook de beste concertzalen van België hun deuren voor het festival.
Met een affiche waarop maar liefst drie van de belangrijkste pop-rockgroepen van het moment staan, trekt het festival naar zeven topzalen in de belangrijkste steden van het land (Wallonië en Vlaanderen), waarbij het basisconcept behouden blijft.


Omdat sioen alleen al voor een geweldige avond kan zorgen dacht ik dat dit jullie wel zou interesseren. De kans dat je mij er zult tegenkomen is bijhoorlijk groot. Maar laat dat jullie niet tegenhouden.

jumpende eekhoorn

Schoolwerk kan leiden tot gekke dingen. Onderandere tot jumpende eekhoorns. De eekhoorn in kwestie is gemaakt door men zus (die mijn schoolwerk net iets te leuk vind). Het filmpje is gemaakt tijdens een rare avond.
Voor de aandachtige kijker: de eekhoorn leek in zijn beginstadium verdacht veel op een penis. Als je goed kijkt (en het beeld stilzet kan helpen) zie je het er mss nog wel in.
Nu de nieuwgierigheid toch een beetje is gewekt: ziehier het filmpje
http://www.youtube.com/watch?v=aAbH-ZDKSAw

Steun het Lintfabriek!

Antwerpse cultuurcentra organiseren benefiet Lintfabriek

De Antwerpse cultuurcentra Trix en Hof ter Lo organiseren op zaterdag 23 februari een benefietconcert voor de heropstart van het mythische jeugdhuis Lintfabriek in Kontich.

Deuren dicht

Sinds 31 december 2007 is de Lintfabriek, die vorig jaar nog zijn 25ste verjaardag vierde, definitief gesloten. Een negatief brandweerverslag lag aan de basis van die fel betwiste beslissing. Sindsdien zoeken de uitbaters van de vroegere muziektempel steun voor een nieuwe locatie. Nieuwe locatie"In de Groeningenlei staat een oude hoeve, de Kapittelhoeve. Het pand staat midden in de weien en is dus geknipt om dienst te doen als jeugdhuis", aldus schepen van Jeugd Luc Blommaerts. De brandweer gaf ook al een positief signaal, al moet het pand nog volledig worden opgeknapt. Een beslissing is er evenwel nog niet.

Rock-'n-roll

Het Antwerpse cultuurcircuit doet haar duit in het zakje en trommelde een resem bekende rockgroepen op om geld in te zamelen met het optreden op 23 februari. Op het programma staan enkel Belgische bands. Gevestigde waarden als The Kids en The Paranoiacs zullen hun ding doen naast jong talent als El Guapo Stuntteam, The Setup, The Heartaches en The Hickey Underworld, de laureaten van recente edities van Humo's Rockrally.

Alex Agnew

Standup comedian Alex Agnew is special guest. Alle opbrengsten gaan naar de opbouw van een nieuwe Lintfabriek, de zaal waar zowat alle legendes uit de nationale en internationale rockscene gestaan hebben.

(belga/bdr)

Handboek voor jongens

Ik had het even geleden al in de fnac zien liggen: een boek voor jongens. Dít had m'n grootmoeder jaren geleden voor me moeten kopen. Hoewel haar versie ook nog wel zijn charmes heeft...

Optical illusion

Dit is best wel cool. Als je daarna terugspoelt zie je dat het wel degelijk direct een zwart wit foto was.

Crazy Japanese

Misschien een goede tip voor een scoutsspel (iedereen wel een harnas aandoen dan)

Mijn lievelingskinderboek

Zo net na de lunchpauze is ongeveer alles goed om het hervatten van het werk nog wat uit te stellen. Nostalgie en literatuur zijn hier zeker voor geschikt.

Kies jouw lievelingskinderboek uit de lijst of voer een titel (en auteur) in als het niet in deze lijst zou staan.

Mijn stem gaat ofwel naar Ronja de Roversdochter ofwel naar Meester van de Zwarte Molen. Al twijfel ik of ik misschien iets van Aidan Chambers (Verleden Week bvb.) of Ed Franck (In de Greep van de Macht) moet invoeren.

Enfin, Tonke Dragt, Jan Terlouw, Thea Beckman, etc. zijn allemaal vertegenwoordigd. Laat zeker weten wat jullie uiteindelijk gestemd hebben en waarom. Als ik er uit ben zal ik het ook zeggen. Hopelijk wint het mannetje met het brilletje niet.

Spijtig dat ik het boek "Over een kleine mol die wil weten wie er op zijn kop gepoept heeft" nooit gelezen heb.



Anders zou dat gegarandeerd de winnaar zijn.

Foto's

Enkele foto's uit de al dan niet oude doos...
Eén en twee.