Milan Kundera is een groot schrijver én een groot lezer. In zijn nieuw boek prijst hij "de roman" en "proza" in het algemeen. Dit artikel bevat een deel van zijn betoog. Een goede roman helpt de lezer om achter allerlei voorwendsels te kijken: weg van het epische en lyrische, zonder al te veel dramatiek, met ironie en vrij van politiek. Via Cervantes, Tolstoj, Proust en vele anderen maakt hij een balans op van de moderne roman.
In één van de laatste alinea's van het overzicht in het artikel luidt het:
Alas, miracles do not endure for long. What takes flight will one day come to earth. In anguish I imagine a time when art shall cease to seek out the never-said and will go docilely back into the service of the collective life that requires it to render repetition beautiful and help the individual merge, at peace and with joy, into the uniformity of being.
Ik hoor enkelen zuchten. Of het zuchten van verwondering, huiver of onverschilligheid zijn, laat ik in het midden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Gracias, gilles! Straks lezen...
Boeiend! Maar dan echt. Heb het gelezen zoals een roman, met tussenpozen, al vergetende en subjectief interpreterend. Keep up the good work.
Een reactie posten